paź 042011
 

comperia
Bank eksponuje lokaty nawet na kilkanaście procent? Eksperci porównywarki finansowej Comperia.pl ostrzegają, aby nie ufać do końca takim treściom, ponieważ to nie jest cała prawda. Dokładnie – to tylko jej jedna dwunasta. Chodzi bowiem o lokaty progresywne.

Lokata progresywna (lub dynamiczna albo rosnąca, jak często nazywają je banki) to produkt oszczędnościowy, którego oprocentowanie wzrasta z miesiąca na miesiąc. Najczęściej kapitalizacja jest miesięczna.
Zatem nawet jeśli bank informuje, że założy lokatę nawet na 12 proc. (tak jest na rocznej Lokacie Zysk+ Progresja w Santander Consumer Banku) to należy pamiętać, że pieniądze będą zarabiały tyle jedynie w ostatnim miesiącu trwania depozytu. We wcześniejszych miesiącach depozyt wypracowuje dużo mniej odsetek – np. w Santander Banku 1,5 proc. w pierwszym miesiącu, czy 2 proc. w drugim.
Ale uwaga – tak naprawdę jedna lokata progresywna drugiej nierówna. Banki bowiem tworzą je na 2 sposoby.

Progres na 2 sposoby
Według bardziej popularnej metody odsetki naliczane są za każdy miesiąc według coraz to wyższego oprocentowania – czyli np. tak jak we wspominanym Santander Banku. Gdyby więc przykładową lokatę o oprocentowaniu 3 proc. w pierwszym miesiącu i 4 proc. w drugim (reszta nieważna) zerwało się po pełnych dwóch miesiącach, to zarobiłoby się 3,5 proc. w skali roku.
Ale jest też drugi system. Według niego pieniądze nie procentują, aż do wygaśnięcia albo zerwania lokaty. Wtedy jednak odsetki wypłacane są według stopy procentowej na dany miesiąc. Czyli posiłkując się na tym samym co wcześniej prostym przykładzie – gdyby naszą lokatę zerwać po pierwszym miesiącu, to zyskałoby się 3 proc. w skali roku, a po drugim – 4 proc. Według tej metody działają m.in. Credit Agricole czy Eurobank.
Jak rozróżniać obie lokaty? Najlepiej zapytać się bankowca. Jednak jeśli widzimy lokatę dającą w ostatnim miesiącu nienaturalnie dużo odsetek – to mamy do czynienia z depozytem stworzonym według pierwszej opisanej metody. Nikt na razie nie daje w Polsce 10 czy 12 proc. za ulokowane na rok środki.

top5 lokat progresywnych

 Nie dla pieniędzy, więc po co?

Łatwo zauważyć, że odsetki z lokat progresywnych zdecydowanie ustępują zarobkom z lokat z dzienną kapitalizacją. Po co więc Polak ma zakładać lokatę dynamiczną i zarobić w ciągu roku netto najwyżej ok. 400 zł na najlepszych takich depozytach (wyjątkiem Toyota Bank, który po roku z ulokowanych 10 tys. zł da 550 zł), skoro najatrakcyjniejsze lokaty z dzienną kapitalizacją zapewnią nawet 550-600 zł zysku? Czyżby lokaty progresywne były tylko bankowym trikiem?
Ocena lokat progresywnych nie może być tak bezlitosna. Jest to bowiem produkt niezły dla osób niezdecydowanych. Dla tych, którzy chcą oszczędzać, ale nie wiedzą, czy pieniądze będą im potrzebne za miesiąc, pół roku czy rok. Gdyby zdecydowali się na roczną lokatę z dzienną kapitalizacją i potrzebowali zerwać ją po pół roku, nie dostaliby ani grosza ponad ulokowaną kwotę. Odsetki przepadną. Tymczasem lokatę progresywną można zamknąć w każdym momencie, a na pewno otrzyma się przynajmniej tyle, ile do tej pory wypracował depozyt.

Z drugiej strony – np. gdyby klient zamiast lokaty rocznej z dzienną kapitalizacją 4 razy w roku otwierał lokatę 3-miesięczną, tzn. jeden depozyt się kończy, zakłada się kolejny – zarobiłby więcej niż na lokacie progresywnej. Ogólnie więc – należy dobrze przemyśleć lokowanie środków na depozycie dynamicznym. Istnieją lepsze produkty oszczędnościowe.

Mikołaj Fidziński
Porównywarka finansowa Comperia.pl

lip 152011
 

karta kredytowa

Karty debetowe

Karta debetowa (ang. Debit Card) funkcjonuje na zasadzie rozliczenia transakcji wykonanej przy użyciu karty natychmiast po uzyskaniu przez bank informacji o jej przeprowadzeniu. Znaczy to, że rachunek posiadacza karty, który wykonał transakcję z użyciem karty debetowej, zostanie obciążony przez bank bezzwłocznie jak tylko informacja o transakcji dotrze do banku. Okres ten zależy jednak od wielu czynników, np. od tego gdzie była wykonana transakcja, rodzaju jej rozliczania oraz od systemu informatycznego stosowanego przez bank. Może zatem wynosić od niemalże kilku sekund od przeprowadzenia transakcji aż do kilku (lub nawet kilkunastu) dni. Aby skrócić ten okres i wzmóc bezpieczeństwo obrotu kartowego, banki dodatkowo blokują środki na rachunku posiadacza karty na podstawie tzw. autoryzacji transakcji. znaczy to, że od momentu wykonania transakcji aż do momentu jej rozliczenia z rachunku, kwota transakcji jest zablokowana na rachunku posiadacza karty i nie można jej wypłacić ani z użyciem karty ani też innymi metodami (np. poprzez wypłatę w placówce banku). Kartą debetową można wykonywać transakcje gotówkowe i bezgotówkowe do wysokości środków na rachunku (często powiększonych o przyznany limit kredytowy bądź debetowy). Zdarza się jednak, że ze względów technicznych bank wydaje kartę debetową z ustalonym limitem wydatków np. dziennym, tygodniowym bądź miesięcznym. Znaczy to, że kartą debetową możemy posługiwać się do wysokości przyznanego limitu, niezależnie od wielkości środków na rachunku.

Karty kredytowe

Karta kredytowa (ang. Credit Card) to wariant kart, których uzyskanie nie wiąże się z koniecznością otwierania rachunku w banku, na który będą wpływały nasze dochody. Do wydania karty kredytowej wystarczy wyłącznie złożyć wniosek (z zasady zawierający szereg różnego rodzaju pytań dotyczących naszej sytuacji finansowej) plus załączyć dokumenty wymagane przez bank – najczęściej są to dokumenty poświadczające wysokość naszych zarobków, np. zaświadczenie o zarobkach i stażu pracy wystawione przez naszego pracodawcę. Na tej podstawie bank ocenia naszą zdolność kredytową i ustala wysokość limitu kredytowego. Dla świeżych klientów bank najczęściej przyznaje bazowy limit, który po pewnym czasie dobrej współpracy z bankiem może zostać podwyższony przez bank. Posiadacz karty kredytowej może wykonywać transakcje do wielkości przyznanego limitu kredytowego. Raz w miesiącu bank sumuje wszystkie transakcje i wysyła posiadaczowi karty zestawienie tych transakcji informując równocześnie o kwocie zaciągniętego kredytu przy użyciu karty. Reguły spłaty kredytu ustalane są przez każdy bank samodzielnie. W większości wypadków bank ustala pewną minimalną kwotę jaką właściciel karty zobowiązany jest do spłaty co miesiąc (może to być np. 10% zaciągniętego kredytu). Bank może także nie naliczyć żadnych odsetek od kredytu, jeżeli został on w całości spłacony w określonym terminie. Przyznany przez bank kredyt jest tak naprawdę kredytem odnawialnym, co oznacza że każda spłata zadłużenia zwiększa dostępny limit do dokonywania dalszych transakcji z użyciem karty. Przykład: karta kredytowa VISA Classic Lukas Banku SA.

Karty wirtualne

Karta wirtualna (ang. Virtual Card) to nowy wariant kart płatniczych zaprojektowanych jedynie pod kątem dokonywania transakcji bez fizycznego użycia karty. W ostatnich latach gwałtowny rozwój internetu sprawił, iż coraz częściej możemy wykonywać także transakcje poprzez internet – przy czym mogą to być dowolne transakcje, począwszy od dostępu np. archiwum artykułów gazet aż do nieskończonej ilości sklepów internetowych, których wybór towarów nieraz przekracza ofertę tradycyjnych sklepów. Wraz z rozwojem sklepów internetowych zwiększa się liczba osób chcących realizować transakcji w sieci. W tym celu organizacje płatnicze wraz z bankami zaprojektowały nowy sposób realizowania transakcji – właśnie przy użyciu wirtualnej karty. Wdrożenie karty wirtualnej nie niesie jednak żadnych specjalnych rozwiązań zwiększających bezpieczeństwo sklepu internetowego jak i właścicieli kart (zarówno kart tradycyjnych jak i wirtualnych). Można zaryzykować twierdzenie, iż jest to ledwie nowy sposób działań marketingowych mających za intencję dotarcie do pewnej grupy klientów banku. Podstawowa różnica w porównaniu ze standardową kartą plastykową jest taka, iż kartą wirtualną nie możemy dokonać transakcji w normalnym punkcie handlowo-usługowym. Nie wypłacimy nią również pieniędzy w bankomacie czy kasie banku. Do karty nie jest także dostępny kod PIN, jednakże generowane są kody weryfikujące o nazwie CVC2 lub CVV2 (kody te są również aktywowane do większości tradycyjnych kart płatniczych). Karta wirtualna służy zatem wyłącznie do dokonywania transakcji typu MOTO (czyli transakcje realizowane drogą pocztową i telefoniczną) oraz transakcji internetowych. Karta wirtualna może zostać przekazana w formie papierowej (czyli odbieramy z banku kopertę, podobną do koperty z kodem PIN, w której zapisany jest numer karty, data jej ważności oraz kod weryfikujący CVC2 lub CVV2) albo może zostać też wydana w postaci typowej plastikowej karty (jednakże taką kartą wirtualną nadal nie można wykonywać transakcji w bankomatach oraz punktach handlowo-usługowych).
Przykład: eKARTA mBank’u

lip 042011
 

A czemu by nie dowiedzieć się czegoś więcej o finansach, kredytach, kontach? Czemu mam niewiedzieć skąd banki biorą pieniądze, które później pożyczają, albo co się dzieje gdy przestanę spłacać raty kredytu? Postaram się przybliżyć te tematy w kilku „lekcjach”. A więc zaczynamy: dziś odpowiedź na pytanie co to jest bank i po co go utworzono?

I Definicje banku

  • Bank jest osobą prawną utworzoną zgodnie z przepisami ustaw, działającą na podstawie zezwoleń uprawniających do wykonywania operacji bankowych obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym.
  • Bank jest jednym z najważniejszych składników systemu gospodarczego.
  • Z jednej strony jest konieczny do poprawnego działania obiegu finansowego państwa a z innej jest uczestnikiem publicznej sfery usług.
  • Bank jest „biznesem szczególnym”: zarabia na pożyczonych pieniądzach, jednocześnie ma obowiązek oddać powierzone finanse w ustalonym czasie.
  • Bank jest instytucją zaufania publicznego.

II Rola banków

  • Banki są przedsiębiorstwami, które przejmują szereg operacji pieniężnych z jednostek gospodarczych i gospodarstw domowych.
  • Banki są instytucjami służącymi do zamiany ryzyka oraz terminu przy przyjmowaniu udziałów oraz użyczaniu kredytów.

Do elementarnych dziedzin aktywności banku przynależą:

  • Zbieranie środków pieniężnych.
  • Udzielanie kredytów i pożyczek finansowych.
  • Realizowanie rozliczeń finansowych.

III Reguły działalności banku

  • Banki nie są „samotną wyspą”. Są fragmentem i uczestnikiem systemu bankowego. Gwarantuje to stabilność, nadzór oraz zachowanie kredytu zaufania jakim obdarzają bank konsumenci.

IV Główny nadzór bankowy

Szczególny zakres funkcjonowania banków – rozporządzanie środkami pieniężnymi klientów – narzuca wyznaczenie instytucji nadzorujących. W Polsce kontrolę nad bezpieczeństwem zgromadzonych pieniędzy pełni Główny Inspektorat Nadzoru Bankowego.

Do zadań GINB należy:

  • niedopuszczanie do naruszeń prawa bankowego
  • zabezpieczenie przed utratą płynności przez banki
  • dbanie o utrzymanie rentowności banków (niedopuszczenie do jego likwidacji)

CDN.